Plockton, Inverness, Regen en wind
Gisteren, nadat dus gebleken was dat de weg naar Applecross afgesloten was, zijn we doorgereden naar Plockton. Al eerder hier geweest toen het uitpuilde van de toeristen, en nu was er geen ziel. Zelfs het water van het haventje was teruggelopen.
Maar het eilandje voor de kust was wel bereikbaar daardoor, dus dat ook gelijk verkend. En staande op dat eiland ontdekten we een ander kasteel, in de mistige verte. Soms duiken ze ineens op, zonder dat je er op bedacht bent.
Zonnig en warm achter glas maar wat viel dat tegen uit de auto toen we een plekje zochten om te lunchen. Gelukkig had ik me deze winter thermo-ondergoed aangeschaft. Beeldig, zoals dat me staat ;-). Het zit in elk geval comfortabel, ik overwoog zelfs om het aan te houden in de nacht zo kil is het. Nouja, het is ook pas maart natuurlijk. Soms zie je hier mensen lopen in hun t-shirt en een kort rokje, het blijft me verwonderen.
Onderweg, toen we wat gingen drinken, kwamen we ook nog iemand tegen die wel een heel duidelijk beeld heeft van het leven...op zijn auto geplakt:
Vandaag zou het heel slecht weer worden dus besloten uit te wijken naar de oostkust waar het droger zou zijn. Inverness dus.
Inverness heeft echt niet veel om het lijf, niet als je het vergelijkt met Edinburgh. Ik hoef er ook niet weer naar toe. Er is gewoon niet zoveel historische waarde, en wat er is, is niet zo mooi. Het deed me denken aan Stornoway. Qua natuur in de omgeving biedt het ook niet het allermooiste van Schotland, dus.
Daar lopend, etalages kijkend, kreeg ik ineens een hoos op mijn hoofd...'what the f...' dacht ik, waar komt die bui ineens vandaan? Het bleek, toen Rene eenmaal uit zijn woorden kon komen van het lachen, een hele grote aanval van 'Jonathan Livingstone Seagull'.
Getverderrie!!! Ik zat onder! Met meeuwenpoep! Gelukkig ben ik bijgelovig en aangezien mijn moeder vroeger al zei dat dit geluk brengt, ga ik gewoon uit van een heleboel geluk de komende tijd! En bedankt seagulls!! En nee, ik heb er geen foto van! Jammer he?
Daarna: winkels in, winkels uit, grappige 2e hands winkeltjes, waar er honderden van zijn in Schotland, Victoriaanse markten en uiteindelijk belandt in Debenhams, een soort V&D hier. Ik kan het niet laten om, overal waar ik kom, een leuke beker mee te nemen (ik heb een tic, ik weet het), dus ik sleep weer met mokken en een prachtig cadeau (echt Schots/Celtisch) voor Alyssa's 21e verjaardag op 29 maart a.s. Ook wat leuk aardewerk gekocht voor onze hospita hier, toen we bij haar aten afgelopen zaterdag, merkten we (weer)dat ze het niet zo erg ruim hebben op het moment. En het grote huis is wel erg koud in dit seizoen. Het blijkt ook dat ze in de winter de kleine, goed te verwarmen annex gebruiken. Rene heeft in Inverness een heel leuk cadeau gekocht (in klein formaat) voor zijn meisje Ester (had die gozer weer aan mij te danken he)
en verder blijft het me steken dat er in de UK zoveel mooier textiel en aardewerk te koop is, dan in Nederland. Het beddengoed is werkelijk...kwaliteit. Gek als ik ben op mooie spullen kun je me maar moeilijk weg krijgen bij al die textiele en porseleinen en keramieken verlokkingen. De verleiding was groot, maar ik werd door de sterke arm weggeleid, helaas. Maar wel zo verstandig uiteindelijk.
En natuurlijk was daar Loch Ness.
Hoe het ook kan zijn...Loch Ness vlakbij de ruine van Urquhart Castle met mooi weer en zonsondergang.
Zonnig en warm achter glas maar wat viel dat tegen uit de auto toen we een plekje zochten om te lunchen. Gelukkig had ik me deze winter thermo-ondergoed aangeschaft. Beeldig, zoals dat me staat ;-). Het zit in elk geval comfortabel, ik overwoog zelfs om het aan te houden in de nacht zo kil is het. Nouja, het is ook pas maart natuurlijk. Soms zie je hier mensen lopen in hun t-shirt en een kort rokje, het blijft me verwonderen.
Onderweg, toen we wat gingen drinken, kwamen we ook nog iemand tegen die wel een heel duidelijk beeld heeft van het leven...op zijn auto geplakt:
Vandaag zou het heel slecht weer worden dus besloten uit te wijken naar de oostkust waar het droger zou zijn. Inverness dus.
Inverness heeft echt niet veel om het lijf, niet als je het vergelijkt met Edinburgh. Ik hoef er ook niet weer naar toe. Er is gewoon niet zoveel historische waarde, en wat er is, is niet zo mooi. Het deed me denken aan Stornoway. Qua natuur in de omgeving biedt het ook niet het allermooiste van Schotland, dus.
Daar lopend, etalages kijkend, kreeg ik ineens een hoos op mijn hoofd...'what the f...' dacht ik, waar komt die bui ineens vandaan? Het bleek, toen Rene eenmaal uit zijn woorden kon komen van het lachen, een hele grote aanval van 'Jonathan Livingstone Seagull'.
Daarna: winkels in, winkels uit, grappige 2e hands winkeltjes, waar er honderden van zijn in Schotland, Victoriaanse markten en uiteindelijk belandt in Debenhams, een soort V&D hier. Ik kan het niet laten om, overal waar ik kom, een leuke beker mee te nemen (ik heb een tic, ik weet het), dus ik sleep weer met mokken en een prachtig cadeau (echt Schots/Celtisch) voor Alyssa's 21e verjaardag op 29 maart a.s. Ook wat leuk aardewerk gekocht voor onze hospita hier, toen we bij haar aten afgelopen zaterdag, merkten we (weer)dat ze het niet zo erg ruim hebben op het moment. En het grote huis is wel erg koud in dit seizoen. Het blijkt ook dat ze in de winter de kleine, goed te verwarmen annex gebruiken. Rene heeft in Inverness een heel leuk cadeau gekocht (in klein formaat) voor zijn meisje Ester (had die gozer weer aan mij te danken he)
En natuurlijk was daar Loch Ness.
Ik vergeet het bijna te vertellen. Het Loch is immens. Het was wild water vandaag, het regende niet, het goot, en de wind was spookachtig. Ik kan me voorstellen dat in sommige situaties mensen denken iets te zien in het water. Maar ik heb geen belevenissen van die aard gehad helaas.
Deze dag is wel aardje naar Rene,.... wind...regen...wind....regen....Die meteorologische eigenschap had hij al heel jong, al buiten spelend, om daar overin te zitten en de wolken in de gaten te houden. Je weet maar nooit toch?
Reacties
Een reactie posten