Iers haken

Ik haak graag. Het is stress verminderend en het is handwerk en ik houd van handwerk. Er gaan echt vele uren in zitten maar elk stuk heeft zo zijn eigen verhaal. Toch kijk ik af en toe met een half oog naar bijvoorbeeld Iers haken. Dat is een soort van vrije vorm haken, wat elk stuk des te meer uniek maakt maar ook daardoor moeilijker te beschrijven. Laten we zeggen dat een patroon een richtlijn is. De uitvoering is daardoor persoonlijk. Tegenwoordig kun je in allerlei vrolijke kleuren hele dunne glanskatoen gebruiken om topjes te maken en dergelijke. Mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar het antieke en klassieke ongebleekte. En dan heel dun vissersgaren. Het geeft natuurlijk de onvermijdelijke nostalgische look maar ik vind het zo kunstig en zo fijntjes. Anders dan met felle kleuren waardoor het wat te schreeuwerig wordt en in mijn ogen minder bijzonder.
Het Ierse haken ontstond vele jaren geleden omdat de mensen arm waren en van weinig iets moois wilden maken. Zoals met veel kunstvormen, ontstaan tijdens armoede vaak de mooiste dingen. Ook het gewone haken is zo gestart. Maar ook bijvoorbeeld het quilten en patchwork. Van oud nieuw maken, zuinig zijn, dat maakt mensen tot creatieve kunstenaars. Het maakt mij trots dat ik beginselen van deze prachtige kunsten beheers. Dat ik daadwerkelijk met mijn eigen handen iets moois kan maken.
Als je geïnteresseerd bent in handwerken moet je vooral een bezoek brengen aan de website van Jessica Tromp, zij is wat dat betreft een duizendpoot en zij (weet)heeft alles, maar dan ook alles over breien, haken.
En ja, geduld moet je hebben. Maar dat kun je ook oefenen. En zoals ik al zei, het is stressreducerend, dus ik zie alleen maar voordelen. Ik heb het handwerken opgepakt na een zeer stressvolle privésituatie met veel verdriet en spanning en ik moet zeggen dat het dingen niet oplost maar het helpt wel in het verwerken.
Ik sluit af, niet met een hekje, maar met een paar patronen Iers haken, eerlijk op internet gevonden.
Ciao!